teneşir

teneşir
波́ is.
1. 洗尸(仪式): Kırkından sonra azanı teneşir paklar. 成́ 四十岁以后学坏的人至死不悟, 只有死亡才洗清他的罪恶。
2. 洗尸板: \teneşir tahtası 洗尸板
◇ \teneşir horozu 非常瘦弱的人, 皮包骨的人 \teneşir horozuna dönmek 1) 瘦成了骨头架子 2) 行将就木 \teneşir kargası 非常瘦弱的人, 皮包骨的人 \teneşir kargasına dönmek 1) 瘦成了骨头架子 2) 行将就木 -i \teneşir paklar 秉性难移 \teneşire gelmek 死, 死亡 \teneşire kadar 至死不渝 \teneşire sürmek 至死不改, 死不改悔
◆ Teneşire gelesi 去死吧!见鬼去吧!

Türkçe-Çince Sözlük. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • tenešir — tenèšīr m <G tenešíra> DEFINICIJA etnol. reg. drveni stol na kojem muslimani kupaju pokojnika prije pokopa po propisima islama ETIMOLOGIJA tur. teneşir ← perz. tenšū, tenšūy: perač …   Hrvatski jezični portal

  • teneşir — is., Far. tenşūy Üzeride ölü yıkanan ayaklı tahta, salacak Ben bu duvara dayalı şeyin teneşir olduğunu bilmiyordum. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler teneşir horozu teneşir kargası teneşir tahtası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller teneşir… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • teneşir kargası — is. Teneşir horozu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • teneşir paklamak — yaşarken kirli işlere bulaşan kimseler için tek çıkar yol ölüm olmak Pis herif, o huyundan vazgeçmez. Onu ancak teneşir paklayacak! O. Kemal …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • teneşir — ölen kişinin yıkandığı yer …   Beypazari ağzindan sözcükler

  • teneşir horozu — is. Çok zayıf kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • teneşir tahtası — is. Üzerinde ölünün yıkanması için kullanılan uzun masa …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kırkından sonra azanı teneşir paklar — yaşlandıklarında ahlakları bozulanlar artık düzelemezler anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • teneşirlik — is., ği 1) Cami avlularında teneşir ve tabut konulan yer 2) Teneşir yapmaya yarayan tahta 3) sf. Kötü huyunu ölünceye kadar sürdüren (kimse) 4) sf. Ölmek üzere olan (hasta) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • horoz — is., hay. b., Far. ḫorūs 1) Tavukgillerden, tavuğun erkeği olan kümes hayvanı Denizli horozu. 2) Ateşli silahlarda çakmak taşına veya merminin kapsülüne vurmaya yarayan metal parça Çifteler dolduruldu, horozlar çekildi, iki el silah atıldı. O. V …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • karga — 1. is., İt. carga 1) Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması 2) den. Yelkenleri toplama Birleşik Sözler karga tulumba Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller karga etmek 2. is., hay. b. Kargagillerden, kanatları geniş, tüyleri kara renkte,… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”